Pilro gordo (Calidris canutus)
Invernante
na ría de Ortigueira e frecuente nos pasos migratorios especialmente no
postnupcial. (Fotografía de Álvaro Polo)
Pilro bulebule (Calidris
alba)
Invernante
escaso, común en ambos pasos migratorios, con máis efectivos no
postnupcial.
Pilro ferruxento (Calidris
ferruginea)
Escaso
en ambos pasos.(Fotografía de Álvaro Polo)
Pilro escuro (Calidris
maritima)
Inverna
un pequeno grupo 10-15 aves no espigón de Cariño, entre novembro e
maio. (Fotografía de Rafael López Loureiro Ao noroeste do Noroeste)
Pilro común (Calidris
alpina)
Común
nos pasos, como invernante está a sufrir unha importante regresión pasando de invernar máis dun milleiro na ría de Ortigueira a os 300-400 exem.actuais.
Pilro pequeno (Calidris minuta)
Especie moi escasa nos pasos migratorios. (Fotografía de Álvaro Polo)
Liorteiro (Philomachus
pugnax)
Citas
esporádicas en paso na comarca. (Fotografía de Álvaro Polo).jpg)
.jpg)
Becacina pequena (Lymnocryptes
minimus)
Aínda que
escasa na comarca, é regular como invernante escaso na
ría (Barbos-Morouzos). (Fotografía de Pablo gutierrez, travelling birds)
Becacina (Gallinago
gallinago)
Común
como invernante, aumentando notablemente nas olas de frío. (Fotografía de Álvaro Polo)
Arcea (Scolopax
rusticola)
Escasa
pero regular como invernante. (Fotografía de Álvaro Polo)
Mazarico rabinegro (Limosa
limosa)
Escasa
en paso e como invernante.
Mazarico rubio (Limosa
lapponica)
Moito
máis abundante que limosa limosa,tanto en paso como na invernada.
Mazarico chiador (Numenius
phaeopus)
abundante en ambos pasos e común durante o inverno.
Mazarico real (Numenius
arquata)
Inverna
un grupo dunhos 600 ex. na ría de Ortigueira con
algúns veraneantes. Muy
raro fora da ría.(Fotografía de Álvaro Polo)a fotografía non está feita por España.
Bilurico bailón (Actitis
hypoleucos)
Frecuente
como invernante na comarca.
Moi
escaso nos pasos migratorios. (Fotografía de Álvaro Polo)
Bilurico escuro (Tringa
erythropus)
Moi
escaso en ambos pasos e invernan 1-2 ex. todolos anos na ría de
Ortigueira.
Bilurico maculado (Actitis
macularius)
Accidental. Unha
cita de Alvaro Polo dun ex. que estivo dende outubro do 2005 ata
abril do 2006. (Fotografía de Álvaro Polo)
Bilurico claro (Tringa
nebularia)
Común
en paso e como invernante
Bilurico pintado (Tringa
glareola)
Moi
raro, unha cita de Ricardo Hevia en septembro do 2008 na plaia de
Cariño e outra en
Ladrido (Ría de Ortigueira) de Luis José Salaverri Leiras (Fotografía de Ricardo Hevia)
Bilurico patirrubio (Tringa
totanus)
Común
en paso e como invernante.
Bilurico pariamarelo grande (Tringa
melanoleuca)
un
ex. dende o 25-11-2000, atopado por Luis Salaverri, o mesmo exemplar
que 20 días antes encontraran na laguna da Frouxeira,Pablo
Gutierrez, Pablo Pita e Edmundo Fraga. (fotografía do grupo sterna)
Virapedras (Arenaria
interpres)
común
en paso principalmente no postnupcial e menos frecuente como
invernante, aínda que un pequeno grupo inverna en Cariño.
Falaropo bicogroso (Phalaropus
fulicarius)
Regular
en paso na Estaca de Bares entre agosto y decembro, con entradas a
veces nos portos con fortes temporales de mar.
Bartramia
longicauda
Accidental.
Tan só unha cita de Ricardo Hevia e miña no aparcadoiro do
observatorio da Estaca de Bares.
Moitas gracias a Pablo Gutiérrez, Antonio Gutiérrez, Ricardo Hevia, Rafael L.Loureiro e a Álvaro Polo por me prestar parte das fotografías, moitas delas de especies moi escasas nesta comarca, polo que non é doado podelas afotar, a Álvaro en especial porque tivo que remexer no seu inmenso arquivo de fotos da era analóxica, e preperarmas para poder metelas nesta lista.
E a Ricardo por axudarme sempre coas listas de páxaros.
Mil gracias.
Buena entrada y buenas fotos!!!! La del maculado genial. Mira lo de los dos mazaricos real.
ResponderEliminarSaludos.
Graciñas! non me dera conta dos mazaricos...do Maculado, Álvaro ten fotos dende que chegou ata que marchou, co que se pode ver toda a transformación dende a primeira pintiña negra ata esta última imaxe feita pouco antes de marchar, unha documento xenial.
ResponderEliminarUn saúdo Fernando.
Magnífica recopilación de fotos, Toñito. Persoalmente góstame moito a segunda do Falaropo, con esa textura tan densa da auga.
ResponderEliminarOutra cousa. Xa sabes que controlo bastante isto dos números en Ortigueira, e eu de ti faría un par de matizacións:
- Calidiris alpina. Pois, sendo algo común aínda, dentro do que cabe, penso que deberas remarcar o declive alarmante dos seus efectivos invernantes, pois pasou de contar con cifras superiores ao millar a apenas 300-400 individuos. E iso supoón apenas o 25-30% do que había (penso que as diferentes publicacións existente non reflicten moi ben esta realidade)
- Lymnocriptes minimus. Eu non diría que é "moi escasa". Máis ben difícil de detectar. Pero é raro que nunha internada por Ladrido en inverno non levantes algunha (este ano, foi unha desas excepcións e non me saíu). Eu citaríaa coma invernante regular... en pequeno número.
- Numenius phaeopus. Neste caso eu case poñeríaa coma invernante común e migrante moi común. Os seus números actualmente son parecidos aos de L.lapponica (este ano por exemplo 95 ex, frente a 129 de L.lapponica). Coa diferenza que o seu número en relación ao continexente ibérico é moito máis importante, por tratarse dunha limícola escasa nesa época nas costas ibéricas. Pensa que, quizá, Ortigueira sexa a localidade máis importante agora para a invernada da especie na España peninsular.
- Numenus arquata. Podes quitar sen medo o de "máis ou menos". O seu número é extremadamente regular, situado arredor dos 600 bichos. Pero é un censo complexo, debido ao número e á variabilidade dos pousadoiros en función do tipo de marea, polo que os datos publicados non sempre corresponden co total. Pero anda sempre bailando arredor deses 600 bichos, podes crerme.
E graciñas pola entrada, realmente preciosa.
Unha aperta.
Gracias a tí Xabi polas matizacións que me parecen moi interesantes, certo que teño lido nalgunha das túas entradas sobre a Ría de Ortigueira nas que comentas o descenso dos C. alpina, paréceme importante matizalo.
ResponderEliminarNo caso de L.minimus tes razón no que ten que ser máis abondosa do que parece xa que é dificil de levantar, como dis, na zona de Ladrido seguramente é invernante regular, pero no contexto de toda a comarca é moito menos común (aparentemente polo menos)de ahí que poña "moi escasa e logo matice o caso da ría" agora o poñerei máis exacto.
Ós mazaricos quítolle ese máis ou menos ós reais e puntualizo esos chiadores. poño menos abundante na invernada porque eu no paso prenupcial conto un bon número de exemplares en paso especialmente na praia de Esteiro (unhos 250 ex. o ano pasado), por eso poñía menos abundante na invernada...o caso é que esos conceptos de regular, común, abundante,...poden ser un pouco subxectivos e igual non se entenden ben se non se acompañan de números, polo que agradezo moito as túas puntualizacións. Graciñas polas aportacións Xabi, canto máis exacto se poñan estas cousas máis útiles poden ser.
Unha aperta Xabi.
Pois se queres datos xa che digo que teño censado máis de 500 chiadores na ría, a finais de Abril-primeiros de Maio (o pico de paso). E considero que poden chegar a xuntarse perto de 1000 exemplares nesas datas (moitos utilizan a ría coma durmideiro e a abandonan de madrugada, cando non hai luz apenas, e non se poden ver; só os podes escoitar cando saen voando en grupiños)
ResponderEliminarO da becacina xorda, no contexto comarcal, sí que tes razón que deber ser máis escasa (eu pensaba só en Ortigueira, perdoa)
Unha aperta
Con respecto ao da terminoloxía "común", abondante", etc.. tes razón que é u asunto complexo. O mellor é consultar referencias a nivel rexional (sexan a nivel galego, estatal ou europeu). Para unha persoa que nunca veu unha limícola, a visión dun bando de 100 C.alpina pode ser algo chamativo. Pero se vai a O Grove e ve 6.000, pode alucinar; e se vai a Holanda e ve 100.000 xa queda tonto de todo.
ResponderEliminarO mellor é, na miña opinión, tomar coma referencia o contexto peninsular. Para iso temos algún libro moi interesante. Non sei se coñeces "La invernada de aves acuáticas en España", de Ramón Martí e Juan Carlos del Moral, publicada polo Ministerio de Medio ambiente. Trae un CD con todos os censos realizados entre 1990 e 2000, creo, así de memoria. Que conste que ten algúns erros moi gordos (como 106 T. erythropus ou 1133 C.alba invernando en Ortigueira) pero en liñas xerais paréceme un libro imprescindíbel. Con el has ter unha visión moi aproximada da invernada de acuáticas, para poder facer comparacións.
Si coido que tes razón, realmente a miña intención e facelo dentro dun contexto peninsular, non teño o libro pero voume facer con el, que é moi interesante.
ResponderEliminarGraciñas.
Por certo, estanme a fallar as ventanas de listas laterais e non me deixa actualizar nada dende fai moitos días,a das notas do Ortegal medio o amañei cambiando para un gadget que parece que furrula, polo que puiden ver é un problema de blogger así que non queda outra que esperar, en canto se amañe añadirei as familias, os videos e as cousiñas novas.
ResponderEliminar