RINCÓN NATURAL Ó NORTE DE GALICIA

Unha sociedade que decide organizarse sen unha ética mínima, altruísta e respetuosa coa natureza, está trazando o camiño da súa propia autodestrucción.

Leonardo Boff

terça-feira, 19 de abril de 2011

AS FRAGAS DO SOR

2 comentários:

  1. Parabéns Antonio, unha entrada moi cuquiña e fermosa, Certamente as fragas do Sor, o que vai quedando delas, so nun grandísimo tesouro que deberíase de protexer na súa integridade. Son cetamente os eucalitos a peor da ameazas, pro un exceso de sendeiriños, sendeirazos máis ben, que arrodean e en casos desfixeron o bosque de ribeira, son outra teima que conviría meditar. Teño moitas fotos da apertura, hai tres anos, do camiños que sube dende Grañas río arriba e que se detivo nun muiño: tumbaron un bó feixe de carballos e árbores. UNha mágoa. Hai que deixar espazos sen humanizar, onde a vida salvaxe teña unha oportunidade.
    Saúdos.

    ResponderEliminar
  2. Moitas gracias Rafael, tes moita razón no que dis aínda que eu non reparei nisto na entrada, é algo raro, non entendo a necesidade de tantos sendeiros e incluso pistas a carón do río para chegar cos coches a non sei donde. o río ten un sendeiro dende fai moitos anos que non chega a todos lados pero si ós suficientes para dar unhos paseos e disfrutar do contorno.
    o único que pasa é que o río separa varios concellos, e polo que vexo cada un quere ter os seus propios sendeiros, os seus merendeiros e as súas pistas,é triste pero coido que esa é a razón de tanta desfeita.
    Un saúdiño Rafael e graciñas por me ler.

    ResponderEliminar